"Nie przegraj"
Data publikacji 17.04.2012
W związku ze zbliżającymi się Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej została przygotowana kampanię edukacyjna, której celem jest ochrona młodych osób przed zagrożeniami takimi jak handel ludźmi czy komercyjne wykorzystanie seksualne. Celem kampanii jest przybliżenie negatywnych konsekwencji podejmowania nieprzemyślanych kontaktów seksualnych oraz pokazać osoby i miejsca, do których można się zwrócić o pomoc zawsze wtedy, kiedy Wy lub Wasi znajomi znajdą się w trudnej sytuacji.
Rodziców i profesjonalistów zainteresowanych tematyką kampanii "Nie
przegraj!" zapraszamy na stronę internetową:
www.dzieciofiaryhandlu.fdn.pl
Co to jest?
Sponsoring lub prostytucja to sytuacja, gdy ktoś ma kontakty seksualne z dzieckiem lub nastolatkiem, obiecując lub dając za nie jemu lub innej osobie (tzw. pośrednikowi) różne formy wynagrodzenia czy też korzyści. Korzyściami mogą być np. pieniądze, ale także różnego rodzaju gadżety (np. komórka, zegarek, i-pod), ubrania, doładowanie telefonu i inne.
Niezależnie od tego, czy młoda osoba sama poszukuje tego typu relacji czy też jest do nich nakłaniana, to są one rodzajem krzywdzenia, są ryzykowne i mogą mieć wiele negatywnych konsekwencji dla dzieci i nastolatków. Odpowiedzialność za wykorzystywanie dzieci i nastolatków w kontaktach seksualnych za pieniądze ponoszą dorośli.
Prawo
Osoba poniżej 18. roku życia, która angażuje się w seks za pieniądze lub prezenty nie jest przestępcą, jednak kiedy policja spotka taką osobę, to powinna powiadomić sąd rodzinny. Sąd rodzinny może wobec dziecka zastosować tzw. środki wychowawcze, m.in. zobowiązać go do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, zastosować nadzór kuratora, orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w młodzieżowym ośrodku socjoterapii. Sąd rodzinny może też zobowiązać rodziców lub opiekuna m.in. do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych dziecka, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, poradnią psychologiczno–pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną.
W Polsce zabronione jest czerpanie korzyści z prostytucji innej osoby oraz namawianie jej do tego (tzw. sutenerstwo i stręczycielstwo- w języku potocznym taką osobę nazywa się np. alfonsem czy burdelmamą). Tak więc osoba, która sama nie angażuje się w kontakty seksualne z dzieckiem, ale karze sobie oddawać część pozyskanych w ten sposób pieniędzy, popełnia przestępstwo.
Zabronione jest również zmuszanie kogoś do uprawiania prostytucji.
Tzw. „klienci” popełniają przestępstwo mając kontakt seksualny z dzieckiem, które nie ma jeszcze 15. lat lub, w przypadku dzieci starszych, namawiając je do płatnych kontaktów seksualnych.
Międzynarodowa Konwencja o prawach dziecka mówi, że wszystkie osoby do 18 r. ż. powinny być chronione przed nakłanianiem, zmuszaniem i wykorzystywaniem do jakichkolwiek nielegalnych działań seksualnych.
Ryzykowne zachowania i ich konsekwencje
Niektóre osoby z różnych powodów podejmują decyzję o świadczeniu usług seksualnych. Główną motywacją może być chęć zarobienia pieniędzy czy zdobycia różnych atrakcyjnych rzeczy jak np. gadżetów czy ubrań. Wiele osób, które rozpoczynają podejmowanie kontakty seksualne za pieniądze lub prezenty sądzi, że jest to zajęcie na chwilę i tylko od nich zależy kiedy z tym skończą i jak to będzie wyglądało. To tylko złudzenie – w rzeczywistości młoda osoba jest bardzo podatna na skrzywdzenie i negatywny wpływ ze strony innych. Często jest jej trudno samodzielnie wycofać się ze sponsoringu lub prostytucji.
Może się także zdarzyć, że nastolatki robią to pod presją innych osób, które je do tego namawiają (np. rówieśników czy też osób starszych). To naturalne, że w tym wieku najważniejsze jest to, co myślą o nas koledzy i koleżanki i robimy wiele rzeczy, aby być do nich podobnych i przez nich akceptowanym. Jednak czasem warto zastanowić się nad intencjami osób, które namawiają nas do ryzykowanych zachowań, i konsekwencjami jakie mogą z nich wyniknąć.
Świadczenie usług seksualnych może doprowadzić do sytuacji niebezpiecznych np. narażenia na przemoc ze strony tzw. „klientów” (przemoc fizyczna, szantaż, groźby) czy sutenerów, choroby przenoszone drogą płciową czy niechciane ciąże, uzależnienie od alkoholu czy narkotyków. Obawa dziecka, że bliskie osoby dowiedzą się o tym, czym się ono zajmuje, może ułatwiać sprawcom szantażowanie dziecka. Takie doświadczenia mogą również wpływać na relacje z innymi osobami np. utrudniać w przyszłości tworzenie związków opartych na bliskości i szacunku.
Identyfikacja zachowań / sposobów działania potencjalnych sprawców
Osoby, które czerpią korzyści lub zmuszają dzieci do prostytucji są przestępcami (może to być osoba z rodziny, osoba znajoma, chłopak lub dziewczyna i właściwie każda inna osoba). Aby do tego doprowadzić, często manipulują dzieckiem. Wydają się osobami miłymi i atrakcyjnymi- mogą wcale nie przypominać bezwzględnych przestępców. Na początku znajomości mogą nie zdradzać się z takim zamiarem, wykazywać dużo zainteresowania, udawać troskę i zaangażowanie, obdarzać prezentami i komplementami, sprawiać, ze dziecko czuje się wyjątkowe. Nierzadko jednocześnie zaczynają separować dziecko od jego najbliższego otoczenia- znajomych, rodziny. Wykorzystując ufność dziecka, mogą kłamać, że nie mają pieniędzy i nakłaniać dziecko do prostytucji i oddawania sobie pieniędzy, mówiąc, że to tylko chwilowe.
Pamiętaj!
Jeżeli ktoś namawia czy zmusza Cię lub osobę Tobie znaną do prostytucji, każde oddawać sobie część zarobionych w ten sposób pieniędzy, popełnia przestępstwo i krzywdzi dziecko. Masz prawo nie zgadzać się na to i szukać pomocy.
Gdzie szukać pomocy?
• koniecznie porozmawiaj z kimś zaufanym np. rodzicami, nauczycielem, pedagogiem psychologiem itp.
• powiadomcie policję!
• Zadzwoń do Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111
Podstrona zrealizowana w ramach kampanii informacyjno-edukacyjnej "Nie przegraj!" realizowanej przez FDN
w ramach rządowego programu Razem Bezpieczniej.
Sponsoring lub prostytucja to sytuacja, gdy ktoś ma kontakty seksualne z dzieckiem lub nastolatkiem, obiecując lub dając za nie jemu lub innej osobie (tzw. pośrednikowi) różne formy wynagrodzenia czy też korzyści. Korzyściami mogą być np. pieniądze, ale także różnego rodzaju gadżety (np. komórka, zegarek, i-pod), ubrania, doładowanie telefonu i inne.
Niezależnie od tego, czy młoda osoba sama poszukuje tego typu relacji czy też jest do nich nakłaniana, to są one rodzajem krzywdzenia, są ryzykowne i mogą mieć wiele negatywnych konsekwencji dla dzieci i nastolatków. Odpowiedzialność za wykorzystywanie dzieci i nastolatków w kontaktach seksualnych za pieniądze ponoszą dorośli.
Prawo
Osoba poniżej 18. roku życia, która angażuje się w seks za pieniądze lub prezenty nie jest przestępcą, jednak kiedy policja spotka taką osobę, to powinna powiadomić sąd rodzinny. Sąd rodzinny może wobec dziecka zastosować tzw. środki wychowawcze, m.in. zobowiązać go do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, zastosować nadzór kuratora, orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w młodzieżowym ośrodku socjoterapii. Sąd rodzinny może też zobowiązać rodziców lub opiekuna m.in. do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych dziecka, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, poradnią psychologiczno–pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną.
W Polsce zabronione jest czerpanie korzyści z prostytucji innej osoby oraz namawianie jej do tego (tzw. sutenerstwo i stręczycielstwo- w języku potocznym taką osobę nazywa się np. alfonsem czy burdelmamą). Tak więc osoba, która sama nie angażuje się w kontakty seksualne z dzieckiem, ale karze sobie oddawać część pozyskanych w ten sposób pieniędzy, popełnia przestępstwo.
Zabronione jest również zmuszanie kogoś do uprawiania prostytucji.
Tzw. „klienci” popełniają przestępstwo mając kontakt seksualny z dzieckiem, które nie ma jeszcze 15. lat lub, w przypadku dzieci starszych, namawiając je do płatnych kontaktów seksualnych.
Międzynarodowa Konwencja o prawach dziecka mówi, że wszystkie osoby do 18 r. ż. powinny być chronione przed nakłanianiem, zmuszaniem i wykorzystywaniem do jakichkolwiek nielegalnych działań seksualnych.
Ryzykowne zachowania i ich konsekwencje
Niektóre osoby z różnych powodów podejmują decyzję o świadczeniu usług seksualnych. Główną motywacją może być chęć zarobienia pieniędzy czy zdobycia różnych atrakcyjnych rzeczy jak np. gadżetów czy ubrań. Wiele osób, które rozpoczynają podejmowanie kontakty seksualne za pieniądze lub prezenty sądzi, że jest to zajęcie na chwilę i tylko od nich zależy kiedy z tym skończą i jak to będzie wyglądało. To tylko złudzenie – w rzeczywistości młoda osoba jest bardzo podatna na skrzywdzenie i negatywny wpływ ze strony innych. Często jest jej trudno samodzielnie wycofać się ze sponsoringu lub prostytucji.
Może się także zdarzyć, że nastolatki robią to pod presją innych osób, które je do tego namawiają (np. rówieśników czy też osób starszych). To naturalne, że w tym wieku najważniejsze jest to, co myślą o nas koledzy i koleżanki i robimy wiele rzeczy, aby być do nich podobnych i przez nich akceptowanym. Jednak czasem warto zastanowić się nad intencjami osób, które namawiają nas do ryzykowanych zachowań, i konsekwencjami jakie mogą z nich wyniknąć.
Świadczenie usług seksualnych może doprowadzić do sytuacji niebezpiecznych np. narażenia na przemoc ze strony tzw. „klientów” (przemoc fizyczna, szantaż, groźby) czy sutenerów, choroby przenoszone drogą płciową czy niechciane ciąże, uzależnienie od alkoholu czy narkotyków. Obawa dziecka, że bliskie osoby dowiedzą się o tym, czym się ono zajmuje, może ułatwiać sprawcom szantażowanie dziecka. Takie doświadczenia mogą również wpływać na relacje z innymi osobami np. utrudniać w przyszłości tworzenie związków opartych na bliskości i szacunku.
Identyfikacja zachowań / sposobów działania potencjalnych sprawców
Osoby, które czerpią korzyści lub zmuszają dzieci do prostytucji są przestępcami (może to być osoba z rodziny, osoba znajoma, chłopak lub dziewczyna i właściwie każda inna osoba). Aby do tego doprowadzić, często manipulują dzieckiem. Wydają się osobami miłymi i atrakcyjnymi- mogą wcale nie przypominać bezwzględnych przestępców. Na początku znajomości mogą nie zdradzać się z takim zamiarem, wykazywać dużo zainteresowania, udawać troskę i zaangażowanie, obdarzać prezentami i komplementami, sprawiać, ze dziecko czuje się wyjątkowe. Nierzadko jednocześnie zaczynają separować dziecko od jego najbliższego otoczenia- znajomych, rodziny. Wykorzystując ufność dziecka, mogą kłamać, że nie mają pieniędzy i nakłaniać dziecko do prostytucji i oddawania sobie pieniędzy, mówiąc, że to tylko chwilowe.
Pamiętaj!
Jeżeli ktoś namawia czy zmusza Cię lub osobę Tobie znaną do prostytucji, każde oddawać sobie część zarobionych w ten sposób pieniędzy, popełnia przestępstwo i krzywdzi dziecko. Masz prawo nie zgadzać się na to i szukać pomocy.
Gdzie szukać pomocy?
• koniecznie porozmawiaj z kimś zaufanym np. rodzicami, nauczycielem, pedagogiem psychologiem itp.
• powiadomcie policję!
• Zadzwoń do Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111
Podstrona zrealizowana w ramach kampanii informacyjno-edukacyjnej "Nie przegraj!" realizowanej przez FDN
w ramach rządowego programu Razem Bezpieczniej.